..::WarlandRPG::..

Greywood

- A czego ja w życiu nie chciałem... - odpowiedział uderzając motyką w rabatki.

Greywood

Selenia.

- To co.. Wyruszasz? Droga do miasta normalnie wiodła drogą, która znajduje się teraz za przepaścią. Teraz będziesz musiała nadłożyć drogę i jechać przez las. - odpowiedział malec i gwizdnął. Tuż obok Ciebie pojawiły się dwa konie, kruczoczarny i śnieżnobiały. - Wsiądź na śnieżkę a potem do lasu wjedź na kruku. (oryginalne imiona nie?). Pomiędzy drzewami mieszkają enty, które przejmują się jedynie intruzami na ich terenie.

...

-daj mi święty spokój. Albo przestaniecie kraść ludziom dusze albo ja wam spróbuję to wyperswadować.

Greywood

- Dziewczyna wyraźnie zasmucona twoją oschłością popłakała się na twoich oczach. Był to moment w którym wszyscy zamilkli patrząc na tę piękność. Nagle zaczęła uciekać i w oka mgnieniu znalazła się z powrotem w rezydencji.

Wtedy gospodarz odwrócił się do Ciebie i rzekł: - No i widzisz... Teraz jestem zły. Popsułeś własną pokojówkę i nawet nie zwróciłeś uwagi na jej uczucia. Jeśli chcesz mnie powstrzymać od tego co robię to chodź - Mówiąc to starzec wyciągnął z zza pasa drewniany bokken.

Alune

No dobrze...a Ty tu będziesz czekać, tak? A wiec jadę...Życz mi powodzenia...<wsiada na śnieżkę>

...

(pytanie: Co to jest bokken?)

<wyjmuję Hruntinga z pochwy na plecach>

Greywood

Drewniany miecz treningowy. Nie wyrządza dużej krzywdy, ale jest wstanie połamać kości.

- Miecze pogromcy są tutaj bezużyteczne. Zresztą, nieważne jaka broń, liczy się tylko szermierz. A ty masz kiepską broń i jesteś kiepskim szermierzem. - Wojownik przybrał pozycję oczekiwania na atak. - Zobaczymy jak poradzisz sobie z moją uniwersalną obroną. Atakuj!

...

<zmierzyłem wroga spojrzeniem, aby ocenić jego słabe punkty (jeśli ma) i ustalić w które miejsce należy atakować>

(dzięki za wyjaśnienie)

Greywood

Postawa twojego przeciwnika była idealna. Patrzył na Ciebie wyczuwając każdy twój ruch. Można by pomyśleć, że wie gdzie zaatakujesz, zanim sam o tym postanowisz.

...

<Rzuciłem w jego kierunku sztyletem, a następnie zaatakowałem Hruntingiem>

Greywood

W jednej chwili na twoją rękę dzierżącą sztylet padło uderzenie drewnianej klingi. Straciłeś czucie w ręku, najwidoczniej został uderzony rdzeń nerwowy twojej ręki. Cios miecza został wyminięty z łatwością i następnie dostałeś mocne pchnięcie w goleń. Po tym ciosie upadłeś na ziemię jęcząc wniebogłosy.

Greywood

Seledynia
Śnieżka niosła Cię jak wiatr. Tuż za nią galopował kruk. Obydwa konie, odznaczały się dziwną znajomością trasy. Nie pozwalały Ci nawet na odrobinę kontroli. Gdy dotarliście na skraj lasu, koń zrzucił Cię jednym ruchem i zaczął wracać. Stanęłaś naprzeciw gigantycznego lasu. Był tak gęsty, że aż smolisto-czarny w środku.

Alune

Chyba często tędy jeździcie...No pozwolisz, że Cię teraz dosiądę...<zwraca się do Kruka> Będziemy jechać ścieżką...może wtedy nie natkniemy się na Enty...

Greywood

Koń parsknął potwierdzająco. Wyruszyliście i w kilka godzin przejechaliście przez las. Dzięki wskazówką dzieciaka nie natknęliście się na żadne Enty. Dojechałaś do swojego celu. Posiadłości na wzgórzu. Był to dom rodem z piekieł. Ostre ozdoby, powbijane miecze i obrzydliwe gargulce powodowały kompletny zanik zainteresowania tym miejscem wszystkich mieszkańców wioski. Całą posiadłość okalał wysoki mur a ty leżałaś właśnie u jego bram. Jak można się domyślić czarny koń zachował się jak jego poprzednik i teraz twoje spodnie były całe w błocie.

Alune

No wspaniale...tak, najlepiej sobie idźcie...i zostawcie mnie samą. <spojrzała z wyrzutem na konia> Ciekawe jak wrócę. Brr...okropnie tu. Pewnie tak mieszkają Łowcy. <sprawdza czy brama jest otwarta>