..::WarlandRPG::..

Anyzratak (Jake)

<kieruję sie do karczmy nucąc pod nosem zupełnie inną melodię>

...

<Lecę na Sargonie do miasta Armanie, aby spotkać się z człowiekiem który wysłał mi list>

Natanael

Jestem bardem z dalekich stron, panem muzyki i pięknych słówek. A zwę się Natanael skrzypek. Przybyłem tu aby skorzystać z waszej, legendarnej zresztą, gościnności. I co? Wpuścicie mnie panie?

Amon

-Witaj... Ojcze - Powiedziałem kłaniając się lekko - Spowiadasz grzeszników w tym gnieździe rozpusty? - Zapytałem się z uprzejmym uśmiechem na ustach wciąż lekko pochylony

Nerevan

- Zawsze i wszędzie jestem do spowiedzi gotów, Tancerzu.- odwzajemniam ukłon i uśmiech.- Ale teraz to nie jest moje główne zajęcie. Zdaje się, że znowu jak ostatni idiota dałem się w coś wciągnąć. Ciebie też co chwila nachodzą anonimy? Ha, nie wiedziałem, że tak sławny jestem, że wszyscy chcą, bym dla nich pracował! Niedoczekanie... Ale ciekawość warto zaspokoić.

Amon

-A tak, Anonim nigdy niczego dobrego nie zwiastował nigdy, i obawiam się szczerze że tak i teraz będzie. Lecz ty, Ojcze - Ty z walki z tym właśnie szeroko znany jesteś. Ciekawe jeno, czemu ściągnęli na równi tych ze złem walczących i tym na linii balansujących? - Pytam się wyprostowując i wkładając rękę w płaszcz - która znikła po do połowy przedramienia bez wyraźnego zamiaru wyjścia z drugiej strony.

Nerevan

- A ja wiem? Nie jestem najemnikiem. Nie jestem psem wojny walczącym za pieniądze. Nie jestem. Czyż nie? Zresztą... ich chyba nie obchodzi Twój światopogląd. Chodzi im o skuteczność, jak mniemam.

Amon

-Tylko... Światopogląd dość wpływa na wyniki, Ojcze. Ciekawe... Co to za anonim, z tych bogatych czy o imieniu wyklętym? Oho! - Mruczę wyjmując rękę z płaszcza, w niej zaś trzymam list - Twój też szczególnie był szczegółowy? - Pytam się podając mu go

Nerevan

<Przeglądam list otrzymany od Amona>
- Tak... był równie szczegółowy... Szczerze mówiąc nie wiem NIC oprócz tego, że miałem tu przybyć. I co mam teraz zrobić? Napisaliby chociaż, że "czekamy tu i tu" albo "po przybyciu skręć w prawo i przejdź 13 kroków". A tu nic...

Amon

-Mi wydaje się to zwyczajnym brakiem szacunku dla powiadamianego... No ba... Nawet nie najemnika, tylko człowieka światłego i znanego w szerokich kręgach. Gdyby nie przeczucie po prostu zignorowałbym ten świstek papieru... Tak samo było z tobą, Ojcze? - Zapytałem odbierając list i wpychając go w płaszcz

Nerevan

- Gdyby nie ciekawość... której wprost nie mogę opanować. Muszę trochę nad sobą popracować. Poza tym trochę mi się nudziło, zamarzyła mi się jakaś podróż... Ach... W ostatniej dostałem po żebrach od Pogromcy, ale co tam. Ryzyk-fizyk. No dobra... No to w którą stronę?

Amon

-Żaden wiatr nie jest dobry, gdy nie znasz portu przeznaczenia... Rzut monetą? Losowa? A może zaczekamy na objawienie? - Przeciągam się lekko - Tu mamy świeże powietrze... No i temat do dysputy. Czego więcej, nam ludziom światłym potrzeba?

Nerevan

- Wielu rzeczy... Jedzonka, picia... Hm... Człowiek nadal jest człowiekiem, bez względu na wszystko. Samymi rozważaniami filozoficznymi człowiek żyć nie może. Praca fizyczna też jest konieczna. Poza tym ile można dyskutować o tym, jak głupi byli zleceniodawcy? A może to pułapka? Taak, jasne... Zwabili kapłana i Tancerza i chcą im zrobić kuku... Co za bezsens... Poza tym Kamadan... Co to za nazwa? Nieudolna podróbka, a raczej przeróbka Kanaan... Z całym szacunkiem dla mieszkańców.

Amon

-A co mości, Ojcze preferujesz z jadła i napitku? - Pytam wymownie wkładając rękę po nadgarstek w fałdę płaszcza - Wszystko mamy pod ręką, nawet w podróbce jakiegoś biblijnego miasta. Wybacz ojcze mi podobny komentarz "jakiegoś", lecz o biblii wiem tyle - Że istnieje - Wyjąłem rękę w której spoczywał talerzyk, na talerzyku stek a na steku sos. Koło sosu zaś nuż, z widelcem skrzyżowany.

Nerevan

- Nie, nie mówię, że jestem głodny. Po prostu stwierdzam, że nie samym myśleniem żyje człowiek. Samym chlebem zresztą też nie. Trzeba po trosze tego i po trosze tego... Ale mimo wszystko dziękuję za miłe chęci.