..::WarlandRPG::..

Amon

Selenia

Widzisz już przeciwnika!
Podniósł on Klingę do bloku, a jego sylwetkę otoczył namacalny mrok.
Po chwili siłowania się z atakiem, niemal go odepchnął.
-Czas działać, dziecko!

Alune

<próbuję skoncentrować sie i wytworzyć swoją "tarczę ochronną", a kiedy już wytworzę wystarczająo potężną aby mogła mnie ochronić, biegnę wprost na niego aby przebić go ostrzem...>

Amon

Selenia

Dookoła ciebie pojawił się niebieskawy klosz, lekko materialnej energii.
W prawym ręku trzymasz miecz, który nagle odzywa się w twojej głowie.
- Pozwól mi kierować sobą... Widziałem więcej bitew, niż ty ludzi... Ty skup się na obronie...
Co ty na to?

Alune

-Świetny pomysł...proszę, zrób wszystko, żeby go pokonać<odpowiadam> A więc...do dzieła! <Koncentrując się na obronie i ochronie, ruszam na przód>

Amon

Selenia

Twoje ciało porusza się samo...
A tarcza dookoła ciebie z każdą sekundą staje sie potężniejsza...
Miecz walczy zaciekle, ale ma aż dwóch przeciwników... I w sumie potężniejszych od niego...
Przypominają ci sie słowa, które gdzieś słyszałaś "Najlepszą formą obrony jest atak"

Alune

<Idę dalej....lecz teraz postanawiam atakować też bronią, którą mam w drugiej ręce. Skupiona cały czas jak przedtem, atakuję kindżałem>

Amon

Selenia

Nagle całe pole ochronne zwinęło się i skupiło w Kindżale...
Wystrzelił on z twoich rąk i poleciał ku postaci...
Nagle dotknął jej dłoni i... i...
Na to "I" musiałaś czekać dość długo, po Kindżał po prostu opadł. Na początku...
Potem nagle, mroczna postać rozprysła się a w miejscu gdzie przed chwilą stała, unosiło sie skoncentrowane pole ochronne...
Nagle pojawiłaś się w swoim ciele, które unosiło się na środku srebrnych wód... Było straszliwie zimno i ciemno...

Alune

-Nareszcie...w swoim ciele. Czyżby, było już po wszystkim...?<mówiac, rozgląda sie do okoła, w poszukiwaniu czegokolwiek...>

Amon

Selenia

Czujesz, jak zimno przenika cię do szpiku kości...
Zamarzniesz tu za chwilkę!
Nagle w twojej głowie słychać cichy śpiew... Ty powtarzasz go odruchowo, i już nie czujesz zimna!
Po chwilce wysiłku wyszłaś na brzeg, a przed tobą pojawił się starzec.

Yomen

Alune

-Witaj Starcze...dziękuję za wsparcie...i co teraz ze mną? <zmęczona pyta...>

Amon

Selenia

-Teraz odwiedzimy twoich przyjaciół - Kiedy to powiedział wyśpiewał pieśń dziwnie podobna do tej która niedawno rozbrzmiała w tej głowie i pojawiliście się w środku gigantycznego pudła wyłożonego od wewnątrz białymi kamieniami.
Kawałek od was lewitują Tomkez i Yomen. Yomen wcina lody i zauwarza was po chwili, tomkez lewituje do was tyłem.

Yomen

Pałaszujesz lody, kiedy nagle zauważasz pojawienie się Starca i Seleni.

Yomen

ooooo witajcie<mówie z entuzjazmem> wiecie jakie to super miejsce, patrzcie<skupiam się na jakimś słabym potworze którego z łatwością zabije>

Amon

Yomen, Tomkez, Selenia

Starzec znika na chwilę i pojawia się z Virionem I Anyzratak.
- To wasi towarzysze? - Pyta i odsyła jednym spojrzeniem goblina który usiłował jakoś wyrwać się z strefy zerowego ciążenia...

Alune

-Tak...oni są z nami, a coś się stało?