..::WarlandRPG::..

Yomen

-dobrze-kładę rękę na ziemi i staram się nią nie poruszać, obserwuję dalszy rozwój walki.

Amon

Yomen

Siła i prędkość ciosów jakimi sie wymieniali zdumiewała cię i wprawiałą ziemie w drżenie.
Nagle zauważyłeś jak za plecami "golema" materializuje sie kolejny goblin. Raczej go nie zauważyła...

Yomen

-Ejjj za tobą!!-krzyczę najgłośniej jak potrafię, myślę sobie- szkoda że nie mogę walczyć.

Amon

Yomen

W ostatniej chwili, dzięki twojemu okrzykowi uniknęła pchnięcia od tyłu...
Obróciła się i z niezwykłą precyzją ominęła gardę tak wielkim mieczem.
Znów miała tylko jednego przeciwnika.

Yomen

-gdzie jest ten drugi? Nie widzę go-szukam go oczyma w ciemnym otoczeniu.

Amon

Yomen

Powoli przed oczami robiło ci się coraz ciemniej...
I to nie ze względu na mroczną emanacje jakiegoś potwora...
Traciłeś zdolność koncentracji...
Oczy same ci sie zamykały...
Straciłeś przytomność.

Obudziłeś się nagle na nagiej, nieociosanej skale. Ranę na ręku miałeś zaleczoną, a obok ciebie leżał twój sztylet.

Yomen

-hmmm gdzie ja jestem?-biorę sztylet i się rozglądam za jakimi kolwiek wskazówkami.

Amon

Yomen

-Gdzieś... - Odpowiada ci znajomy, teraz znużony głos z zawsze wyczuwalną ironią i sarkazmem...

Yomen

-o witaj, więc ty też tu jesteś, co to było, te gobliny?-pytam się strażniczki i próbuję rozruszać rękę.

Amon

Yomen

-Więc ty też już tu jesteś - Przedrzeźnia cię bezlitośnie - A jak sądzisz, kto przytargał tu te twoje bezwartościowe cielsko? - Zdejmuje hełm i siada oparta o ścianę. Jesteście w jakimś tunelu...
-Te gobliny to były cienie - Mówi cicho - Nieumarłe istoty, właściwie ich dusze uformowane na nowo przez potężne demony rozkładu lub przez samego ich pana...

Alune

-Ahh....wyśmienite te brandy...<rozkoszuje się smakiem i po chwili namysłu mówi:>Aha!!! Sprzeczności! O to chodzi...Życie i śmierć...dobro i zło...tak? No gdyby zabrakło życia...to raczej nie byłoby i śmierci, no bo nie miałoby co umierać, a gdyby z kolei nie było śmierci, to albo wszyscy i wszystko byłoby nieśmiertelne albo nic by się nie rodziło...sprzeczności czyli przeciwieństwa? Tak jak...czarne i białe?

Amon

Selenia

-Tak... Załapałaś! - Uśmiechnął się szczerze - I jak pewnie wiesz, te sprzeczności toczą ze sobą wojny... Od zawsze, na zawsze... - Skrzywił się - Jak to pięknie dla ludzi brzmi: Wyprawa ratująca honor królestwa... BZDURA! Nawet w największym mroku czai sie światło, i nawet w największym świetle można znaleźć cień. Nawet w najbardziej uporządkowanej układance, zawsze będzie element losowy - chaotyczny. A w największym chaosie choć jeden uporządkowany wzór... Ale... Niestety te wojny często wymykały sie spod kontroli... A więc Najwyższy stworzył Nad bóstwa - bogów Neutralnych. Prawdziwie neutralnych! - Uśmiechnął się lekko i upił łyk brandy - A bogowie ci wprowadzili Harmonie pomiędzy Sprzecznościami... Jednak wiele istot nie chciało się jej podporządkować. Dlatego stworzyli więzienie i oddzielili ten plan i drugi, na którym znajduje się ta bariera od wpływów wszystkich bogów... Tu te istoty miały "nie przeszkadzać" do końca istnienia wszechrzeczy. Ale coś się stało... Sam nie wiem co.... I pewnie się nie dowiem...

Alune

<uważnie obserwuje i słucha starca> -Ale...skąd wiesz że coś się stało? I co by się stało...gdyby ta bariera na drugim planie została zniszczona?

Amon

Selenia

-Nastąpił by ponowny rozkwit tego świata... Większość potworów i tak już wyginęła, ale niestety część jeszcze gdzieś się kryję. Magia więzienia przygasa, wiec skrajnie źli i dobrzy bogowie mogli by wyrwać swoje sługi z stąd i zakłócić Harmonie... - Znów popija brandy - A dlaczego tak interesuje cię ta bariera, Selenio?

Alune

- Nie...tak z ciekawości pytam...A przy ponownym rozkwicie tego świata, wszystkie istoty zamieszkujące go wyginęłyby?