..::WarlandRPG::..

...

Przechadzałeś się ulicami dużego miasta.Mijałeś ludzi, elfów, krasnoludy. Dochodziłeś właśnie do placu, na którym mieścił się targ. Tłum się przed tobą rozstępował kiedy przechodziłeś. Uśmiechałeś się że rozpoznają w tobie Pogromcę i darzą cię szacunkiem. Kiedy byłeś na placu, potrącił cię wysoki chłopak. -Jak chodzisz łamago. -Wykrzyknął chłopak. Widać było że lubi zaczepki.

Ryu

Odwrócił się w jego stronę i zlustrował wzrokiem. Pokręcił głową i z nieukrywanym zadowoleniem ruszył dalej. Podobało mu się takie życie. Być rozpoznawanym, darzonym szacunkiem. Obrócił się jeszcze raz do chłopaka i powiedział.
-Uważaj chłopcze...bo kiedyś możesz spotkać kogoś...kto nie będzie taki jak jak. Ja jestem cierpliwy i nie lubię bójek, kiedy nie ma do tego potrzeby-gdy skończył odwrócił się ponownie od chłopaka i szedł dalej z uśmiechem.

...

-Ty mi mówisz, że ja mam szczęście? Ty za to nie masz szczęścia, odwróć się do mnie twarzą tchórzu i wyciągnij broń. -Zobaczyłeś że chłopak przy pasie ma dziwny sztylet i rozpoznałeś że jest to Sztylet Ceremonialny, używany przez łowców demonów. Przy pasie wisiała szabla. Zorientowałeś się ze jeśli uciekniesz, to stracisz szacunek wszystkich wokół, a chłopak mimo wszystko dogoni cię. Jeśli zaś będziesz walczył to szacunek może wzrosnąć, nawet jeśli przegrasz, bo będziesz walczył z lepiej uzbrojonym przeciwnikiem.

Ryu

Mruknął parę soczystych przekleństw pod nosem. -A więc tego chcesz? A więc dobrze.- Wyjął swój nowo nabyty Kindżał-Zobaczymy jak się sprawdzisz w walce-dodał pod nosem. Ujął prawą ręką rękojeść, gotowy do obrony-No chodź...-warknął. Jego charakter momentalnie się zmienił. Teraz był bardziej denerwujący, złośliwy. Można było to wyczuć po tonie jego głosu.

...

Chłopak zaśmiał się głośno. -Ty chcesz się ze mną mierzyć? Ze mną walczyć? Nie rozśmieszaj mnie! -Mimo to wyciągnął sztylet

Ryu

Przewrócił oczami-Sam chciałeś walczyć...ale jak na razie jesteś mocny tylko w gębie, a jak walczysz nie pokazałeś!-prowokował przeciwnika.-Dawaj bo znudzę się czekając!-dodał udając znudzonego.

...

Młody łowca, wyciągnął sztylet i rzucił się z krzykiem na ciebie.

Ryu

Starał się odskoczyć i odciąć rękę władającą sztyletem. Jeśli to się nie udaje, próbuję odskoczyć i dźgnąć go w brzuch.

...

(mam dziś dobry dzień)

Udało ci się trafić w rękę z sztyletem, który upadł na ziemię ze stukiem, zaraz po zaatakowaniu ręki udało ci się jeszcze ugodzić chłopaka. Mimo to wydobył drugą ręką sztylet z buta, którym trafił cię w lewe ramię.

Ryu

(a cóż ci ten dobry dzień sprawiło? Wesoly

)

Nie otworzył nawet ust, kiedy rywal go ugodził, lecz tylko zacisnął mocno usta. Spróbował wykorzystać moment, kiedy, przeciwnik był odsłonięty(podczas zadawania ciosu) i ciąć go w tętnicę szyjną.

...

(a zdrowieje:D)

trafiłeś. Chłopak zatrzymał się w pół kroku, złapał się za szyję i upadł na ziemię. Dostał drgawek. Chłopak spojrzał dziwnie na ciebie, wyciągnął małą fiolkę z kieszeni. Kiedy wypił zawartość, dostał nagle drgawek. Po chwili już nieżył.

...

(a zdrowieje:D)

trafiłeś. Chłopak zatrzymał się w pół kroku, złapał się za szyję i upadł na ziemię. Dostał drgawek. Chłopak spojrzał dziwnie na ciebie, wyciągnął małą fiolkę z kieszeni. Kiedy wypił zawartość, dostał nagle drgawek. Po chwili już nie żył.

Ryu

Uśmiechnął się dziwnie i rozpoczął przeszukiwanie trupa. Uśmiechnął się pod nosem. Mógł zyskać tym szacunek. To jakby jego przeciwnik się poddał...

...

Po przeszukaniu kieszeni, znalazłeś 100szt złota i jakiś pergamin pokryty dziwnymi znakami. Od pasa odczepiłeś szablę. Podniosłeś z ziemi fiolkę, której zawartość wypił młody łowca. Może lepiej ją zabrać i sprawdzić co było w środku. Z tłumu usłyszałeś wiwaty na twoją cześć.

Ryu

Zabrał wszystkie te rzeczy i z nieukrywaną radością ruszył dalej. Przyglądał się jednak cały czas fiolce.